Η ΜΠΑΜΠETA ΕΙΣ ΤΟ ΖΆΠΠΕΙΟΝ

Θα σας πω μια ιστορία για την Μπαμπέτα του Ζαππείου.

Από τα 16 μου πήγαινα στο Ζάππειο, πάντα κατά τις 9 το βράδυ, τότε δεν είχα κατέβει ακόμα Συγγρού, από εκεί όμως ξεκίνησαν όλα. Το Ζάππειο κυρίως το καλοκαιράκι ήτανε απόλαυση, έπαιζε η ορχήστρα τις Αίγλης, εμφανιζόντουσαν ηθοποιοί, τραγουδιστές, ταχτικά και η Ζωζώ Σαπουντζάκη, γινόταν τζερτζελές από τον κόσμο, όλο το πουστομάζομα της Αθήνας εκεί, αδελφές κουνιστές κι ακούνιστες και τεκνά όλων τον ειδών. Τα παγκάκια στο Ζάππειο φίσκα από αδελφές και τσόλια που κατέβαιναν από όλες τις συνοικίες της Αθήνας, χώρια οι αθλητές από τον πανελλήνιο και οι φαντάροι της προεδρικής φρουράς.

Εγώ είχα νοικιάσει μια υπόγεια γκαρσονιέρα εκεί στην οδό Θαλού απέναντι από τις στήλες Ολυμπίου Διός στην Πλάκα, άλλη ιστορία όμως αυτή, λοιπόν η Μπαμπέτα ήτανε μια 60άρα Εβραία αδελφή, που ήτανε θυρωρός κάπου σε μια πολυκατοικία στο Παγκράτι, φτωχούλα παρόλο που μεγάλωσε σε καλή οικογένεια, με τα γαλλικά της, ήταν ο μοναδικός άνθρωπος από την οικογένειά της που τη γλίτωσε απ'τα στρατόπεδα του Άουσβιτς. Λοιπόν στην Μπαμπέτα αρέσανε τα τεκνάκια, αλλά που λεφτά; "Πόσα δίνεις;" της έλεγαν τα τσόλια που σύχναζαν στην κάτω μεριά, την σκοτεινή του Ζαππείου. Η Μπαμπέτα τι έκανε; Πήγαινε στην Ερμού την μέρα και μάζευε ό,τι ακριβά κουτιά έβρισκε ρούχων και παπουτσιών, από διάφορα καλά καταστήματα, έβαζε μέσα κάτι παλιοπαντέλονα και άχρηστα παπούτσια και τα βράδια που ήθελε τεκνάκι πήγαινε σαν κυρία που μόλις είχε ψωνίσει και κόλλαγε στα τσολιά που της ζήταγαν λεφτά. Του έλεγε του τσολιού πως θα του δόσει ό,τι ήθελε και πηγαίνανε...
Πάντα κρατούσε εκείνες τις ωραίες τις τσάντες με αυτά που τάχα είχε ψωνίσει, "τα πήρα δώρα για τα ανίψια μου" έλεγε στα τσολάκια. Ύστερα κανόνιζε να πηγαίνει κάπου στο πάρκο που είχε μια βρύση, αφού έκανε ό,τι έκανε με το τσόλι, του έλεγε μετά "για φύλαξε μου λίγο τα ψώνια να πάω να πληθώ" και φυσικά το τσόλι μόλις τάχα πήγαινε να πληθεί η Μπαμπέτα βούταγε τις τσάντες και δρόμο. Έτσι λοιπόν η Μπαμπέτα γλίτωνε τα λεφτά, αλλά και το τσόλι δε μπορούσε μετά να πει τίποτα αφού τάχα την είχε κλέψει!