Η...νεκροφόρα!

Ένα βράδυ ξεκίνησα να πάω για δουλειά γύρω στις 2, δεν είχε τίποτα, άδειος ο δρόμος. Μόνο ένα αυτοκίνητο σταμάτησε αλλά ήταν για να με ρωτήσει πως πάει για τα ΚΤΕΛ. Αργότερα σταμάτησε κι ένα περιπολικό, δεν ξέρω τι σκεφτόντουσαν, μόλις είδανε τη μούρη μου έφυγαν.
Κατά τις 3μιση λοιπόν σταματάει ένας γύρω στα 40 με ένα μαύρο, μακρύ και στενό, αυτοκίνητο κατεβάζει το παράθυρο και μου λέει "γουστάρεις να σου δώσω 70 ευρώ;", "να μου κάνεις παρέα μέχρι τη Λάρισα", τον άφησα να συνεχίσει "θα κάνουμε και μια στάση να φάμε και το βραστό μας στο γυρισμό", "γρήγορα θα κάνουμε, να αφήσουμε απλά τον κύριο από πίσω..."

Εκείνη τη στιγμή δεν είχα καταλάβει, κοιτάω πίσω και τι να δω, το αυτοκίνητο ήταν μια νεκροφόρα, αλλά χωρίς σταυρούς και διακοσμήσεις, με έναν πεθαμένο μέσα στο φέρετρο.

Φτου φτου φτου είπα κι εγώ, παρέα ήθελε ο άνθρωπος αλλά που να τολμήσω βραδιάτικα κι εγώ να μπω σε μια νεκροφόρα!